συμβολομετρία

η, Ν

1. αστρον. τεχνική η οποία αξιοποιεί το φαινόμενο τής συμβολής τού φωτός τών αστέρων ή, γενικότερα, τών ουράνιων σωμάτων μικρής φαινομένης διαμέτρου για τη βελτίωση τής διακριτικής ικανότητας τών διοπτρών ή τών τηλεσκοπίων

2. μετρολ.-φυσ. τεχνική μετρήσεων η οποία βασίζεται στο φαινόμενο τής συμβολής τού φωτός.